Opracowanie i wprowadzenie jednolitych algorytmów postępowania w ostrych zespołach wieńcowych

Teletransmisja zapisu EKG ułatwia szybką ocenę ryzyka zgonu, eliminuje konieczność badania pacjenta przez lekarza z izby przyjęć i skraca okres od przybycia pogotowia ratunkowego do wykonania zabiegu reperfuzyjnego. Zapobiega też niepotrzebnemu kierowaniu chorych niewymagających pilnej koronarografii do ośrodków specjalistycznych. Dotychczasowe badania potwierdzają skrócenie czasu od przybycia pogotowia ratunkowego do wykonania PCI dzięki wykorzystaniu teletransmisji zapisu EKG nawet o połowę, co przełożyć się może na lepsze rokowanie pacjentów.

Telekardiologia - przykłady zastosowań:

• teleEKG
• home-monitoring pacjentów z zaawansowaną chorobą serca – zapobiegnie hospitalizacjom
• systemy ekspertowe
  • dostarczają ekspertyzy w oparciu o najnowszą wiedzę i standardy
  • pomagają w rozwiązywaniu problemów wymagających specjalistycznej wiedzy
  • w dłuższym okresie stosowania są znacznie tańsze
  • brak opóźnienia w przypadku nieobecności ekspertów
  • pracują szybciej i są bardziej niezawodne niż ludzie
  • konsekwentne, obiektywne, dokładne
• teleobrazowanie
• telekonsultacje trudnych pacjentów z ośrodkami wysokospecjalistycznymi - przesyłanie obrazów, filmów, dźwięków (koronarografia, ECHO, stetoskop itd.) w celu konsultacji i kwalifikacji do leczenia
• telemonitorowanie
• teleedukacja

Wykonanie przedszpitalnego EKG w ostrym zespole wieńcowym – np. transmisja EKG z karetki Pogotowia Ratunkowego:

• zmniejsza czas od wezwania pomocy do wykonania pierwszego EKG
• przyspiesza czas dotarcia pacjenta do pracowni hemodynamiki
• skraca czas door-to-balloon
• skraca czas dojazdu do szpitala co przekłada się na lepsze rokowanie pacjentów po OZW

Potencjalne korzyści z zastosowania telekardiologii:

• ułatwienie dostępu do specjalistycznej opieki medycznej mieszkańcom z małych ośrodków
• pomoc w usługach specjalistycznych oraz konsultacjach dla ośrodków niższej referencyjności
• szybka diagnoza i pomoc medyczna w ratownictwie
• zmniejszenie hospitalizacji i zredukowanie konieczności dojazdów pacjentów
• zmniejszenie ogólnych kosztów leczenia i opieki zdrowotnej
• zwiększenie możliwości szkolenia lekarzy i personelu medycznego
• polepszenie rokowania pacjentów zarówno w obserwacji krótko- jak i długoterminowej